Hartewens

"Overeenkomstig mijn reikhalzend verlangen en hoop dat Christus grootgemaakt zal worden in mijn lichaam, of het nu door het leven is of door de dood", Filippenzen 1: 20
O dat verwarrende wensen van ons hart! We hebben zo onze kleine wensen. We voelen zelf hoe armzalig ze zijn. En toch - wie kan ze uitbannen? En dan zijn er de grote verlangens, voor onze kinderen, voor de Kerk, voor de mensheid, voor ons land, voor de wereld en voor Gods koninkrijk.

Een Engels kerklied luidt: "Louter en reinig mijn ziel van het wilde wensen van mijn hart". En daarbij komen bovenstaande woorden van Paulus ons te hulp. Hij zit in de gevangenis in Rome. Onophoudelijk draaien zijn gedachten om de gemeenten. Grootse plannen zijn er in z'n gedachten. Als we zouden kunnen vragen: "Paulus, wat wens je?" dan verwachten we natuurlijk als antwoord: "Vrijheid! En de vervulling van mijn plannen!"

Maar nee, Paulus spreekt hier zijn hartewens uit. En wat wenst hij? Verbazingwekkend: Geen woord van vrijheid! Geen woord over zijn plannen! Geen woord van alles wat je zou verwachten. Wat hij zich wenst is dat hij zich een discipel van Jezus toont en met zijn leven Christus verheerlijkt.

Zo behoren christenen te leren wensen. Niet: ik wil graag rijk zijn! Maar: ik wil graag in mijn armoede de rijkdom van Jezus openbaar laten worden. Niet: Ik wil graag sterk als zijn! Maar: ik wil graag in mijn zwakheid de kracht van Christus laten zien. Niet: ik wil het graag goed hebben! Maar: ik wil me graag in mijn beproevingen een vertrouwend kind van God tonen. Niet: Ik wil graag de vervulling van mijn plannen! Maar: ik wil dat Christus grootgemaakt zal worden, hetzij door mijn leven, hetzij door mijn dood!

Ds. Wilhelm Busch (uit: "Der Herr ist mein Licht und mein Heil")