“We zouden de gemeente kunnen zien als het priesterschap van de mensheid, dat God lof offert namens de wereld waaruit zij gekozen is”, aldus de theoloog Stefan Paas onlangs in zijn rede bij de aanvaarding van de leerstoel missiologie in Kampen. “Andersom worden priesters door God geheiligd om Hem te vertegenwoordigen bij het volk.”
“Namens de mensheid voor God verschijnen betekent naar mijn idee dat het hart van gemeente-zijn wordt gevonden in de liturgie... De gemeente dankt en prijst God als het verloste deel van de schepping en nodigt anderen uit dit met haar te doen.”
“Maar als priesterschap vertegenwoordigt de gemeente ook God bij de mensen. De apostel Petrus werkt dit op allerlei manieren uit voor de kerk, maar het komt hierop neer: als vertegenwoordiger van God bij de mensen heeft de christelijke gemeente een dienende, vriendelijke, geduldige, getuigende levensstijl, net als Jezus Christus haar voorging als priester. Haar bestaan wordt gekenmerkt door hoop op Gods verlossing, maar ook door hoop dat mensen om haar heen God zullen verheerlijken.”
“Dit beeld van de kerk als priesterschap doet recht aan de nieuwtestamentische en de hedendaagse Europese ervaring dat de kerk een minderheid is en doorgaans ook zal blijven. Priesters vormen per definitie een minderheidsgemeenschap die zich toewijdt aan het belang van velen. Minderheidskerk zijn is haar ‘natuurlijke stand’. De kerk is in deze visie geroepen uit de wereld en daarvan onderscheiden, zonder dat zij tegenover de wereld komt te staan.”
(Bewerking van de genoemde rede van Paas, Christelijk Weekblad, 12 december 2014.)
