De internationaal vermaarde Amerikaanse actrice Scarlett Johansson stapte vorige week op als ambassadrice van de hulporganisatie Oxfam, de internationale hulpkoepel waar ook het Nederlandse Oxfam Novib bij is aangesloten. Johansson verbrak haar banden met Oxfam na hevige kritiek van activisten op haar optreden in een commercial voor SodaStream. Dit frisdrankmerk heeft een fabriek in een Israëlische nederzetting op de Westelijke Jordaanover.
Oxfam is tegen de handel van producten uit deze zogenaamd 'illegale gebieden' en houdt de Arabieren graag te vriend. Oxfam schaart zich met deze actie bij het clubje boycotters van onder andere de Nederlandse bedrijven Vitens, PGGM en ingenieursbureau Royal HaskoningDHV.
Arabische propagandisten
In een toelichting zegt Johansson - die een Joodse moeder heeft - heel netjes dat ze de relatie beëindigt vanwege 'een fundamenteel meningsverschil over boycots en sancties'. Johansson verdedigde haar optreden in het spotje door te verklaren 'een voorstander te zijn van economische samenwerking en sociale interactie tussen een democratisch Israël en Palestina'. Arabische propagandisten oefenden echter zodanig grote druk op Oxfam uit, dat de organisatie uiteindelijk besloot om de actrice uit haar ambassadeursrol te zetten. Diezelfde propagandisten waren voor VVD-coryfee Frits Bolkestein overigens aanleiding om het westen maar eens stevig te waarschuwen: laat je niet door deze lieden ‘ringeloren’!
Gedegen weerwoord van Bolkestein
Zonder schroom of angst voor zijn imago laat Bolkestein met goede argumenten zien dat Israël internationaalrechtelijk wel degelijk aanspraak kan maken op de westelijke Jordaanoever. Verder illustreert hij helder dat de Arabische staten het probleem van de Palestijnse vluchtelingen blijven exploiteren in hun strijd tegen Israel. Er is namelijk geld en ruimte genoeg om dat probleem op te lossen, maar daarmee zouden de Arabieren hun belangrijkste reden voor politiek verzet tegen het bestaan van Israel verliezen.
Ook laat Bolkestein zien hoe bevooroordeeld de AIV, het belangrijkste adviesorgaan van de Nederlandse regering inzake Israël, is. Dat orgaan stelt zich namelijk achter de slagzin dat ‘de Palestijnen met de slachtoffers van de Holocaust te vergelijken zijn’. Ja echt, mede op adviezen van dit soort organen is het beleid van de Nederlandse regering gebaseerd. Bolkestein: ‘Libië, Egypte en Syrië staan in brand. Maar wat wil de AIV? Dat Israël de correcte etiketten plakt op sinaasappelen die op de Westoever zijn gegroeid.’ Tot zulk irrelevant beleid kom je alleen als je meehuilt met de Arabische krokodillentranen over ‘die arme Palestijnen’.
